Pracownik w ciągu doby powinien pracować maksymalnie 8 godzin. Dobowy czas pracy może zostać wydłużony do 12 godzin, jednak pracownikowi należy się wówczas inny dzień wolny lub skrócenie czasu pracy w wybranym dniu.

      W przypadku pracownika pełniącego nadzór nad urządzeniami, maszynami lub też mającego być w pełni dyspozycyjnym w przypadku konieczności przybycia do pracy, można wydłużyć dobowy czas pracy do 16 godzin, taka sytuacja jednak może zaistnieć jedynie raz w miesiącu (gdy konieczność przybycia do pracy nie wystąpiła, dyżur ten nie jest wliczany do czasu pracy).

      Dobowy czas pracy może zostać wydłużony do 24 godzin (raz w miesiącu), gdy dotyczy służb ratowniczych oraz pracowników pilnujących osób lub mienia.

      W przeciągu tygodnia czas pracy powinien wynosić maksymalnie 48 godzin wraz z godzinami nadliczbowymi, z zastrzeżeniem, że pomiędzy jednym dniem pracy, a kolejnym musi nastąpić przynajmniej 11 godzinna przerwa na odpoczynek. W tygodniu natomiast każdy pracownik ma prawo do 35 godzin nie przerywanego odpoczynku.

      Przepis ten nie obowiązuje:

a) pracowników zarządzających na polecenie właściciela zakładem pracy,

b) gdy prowadzona jest akcja ratownicza mająca na celu ochronę życia lub zdrowia pracowników oraz mienia

c) gdy pracownik wzywany jest do usunięcia awarii.

      W przypadku, gdy pracownik przechodzi z jednej zmiany na kolejną, czas tygodniowego odpoczynku może ulec zmianie, nie może być jednak krótszy niż 24 godziny.

        Gdy dobowa norma czasu pracy zostaje przekroczona w ściśle określonych warunkach i przez określony czas, pracownikowi należy się dodatek za godziny nadliczbowe bądź inny dzień wolny.

      Łącza liczba godzin nadliczbowych nie może przekroczyć w danym roku kalendarzowych 150 godzin.

      Wynagrodzenie jakie otrzymuje pracownik za godziny nadliczbowe jest zależny od dnia, w którym te godziny nadliczbowe wystąpiły. Przykładowo pracownik, który przekroczył dobową normę czasu pracy w nocy, w niedzielę lub święto (jeśli te dni nie są dla pracownika dniami pracy obowiązującymi go w jego rozkładzie czasu pracy) należy mu się, oprócz normalnego wynagrodzenia, dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia, bądź 50% wynagrodzenia za każdy inny dzień.

      Czas wolny na wniosek pracownika jest udzielany w takiej samej ilości godzin jak godziny nadliczbowe, natomiast jeśli pracodawca wystąpi o wykorzystanie czasu wolnego, to pracownikowi należy się czas wolny w wymiarze o połowę wyższym niż liczba przepracowanych godzin nadliczbowych.

      Praca w porze nocnej jest rozumiana jako praca w godzinach pomiędzy 21 a 7:00 rano, za którą przysługuje dodatek do wynagrodzenia w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z obowiązującej aktualnie minimalnej płacy.